Spółka jawna jak i komandytowa są handlowymi spółkami
osobowymi. W obu przypadkach wspólników
tych spółek obowiązują takie same składki i zasady rozliczania podatku
dochodowego.
Różnice między spółkami zaczynają się już w kwestii
obowiązku prowadzenia pełnej księgowości. Spółki jawne nie mają obowiązku
prowadzenia pełnej księgowości aż do osiągnięcia limitu przychodów wskazanych w
art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.). Z
kolei spółki komandytowe mają obowiązek prowadzić pełną księgowość niezależnie
od wielkości przychodów.
Jednym z największych atutów spółki komandytowej jest
możliwość ograniczenia odpowiedzialności wspólników za długi. Spółka
komandytowa składa się z co najmniej jednego komplementariusza i jednego
komandytariusza. W spółce komandytowej jedynie komplementariusz ponosi
nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki. Co do
komandytariusza, jest on wolny od
odpowiedzialności za długi publicznoprawne, a w przypadku zobowiązań
cywilnoprawnych ponosi odpowiedzialność ograniczoną na zasadach określonych w
art. 111-112 K.s.h. W rzeczywistości wystarczy, aby komandytariusz wniósł wkład
równy bądź większy od sumy komandytowej i wówczas będzie wolny od tej odpowiedzialności.
Właśnie ta cecha przesądza o tym, że rośnie popularność spółki komandytowej.
Należy pamiętać, że zgodnie z art. 584 K.s.h., wspólnicy
spółki przekształcanej odpowiadają za zobowiązania spółki powstałe przed dniem
przekształcenia na dotychczasowych zasadach przez okres trzech lat, licząc od
tego dnia. Dlatego decyzję o każdym przypadku przekształcenia spółki jawnej w
komandytową należy rozważyć indywidualnie.
